Pierwszy wzorzec został zatwierdzony przez English Kennel Club w 1935 roku, podczas gdy drugi w 1948 roku, a trzeci w 1987 roku. Następujące opisy cech Staffordshire Bull Teriera zostały przyjęte przez różne kluby Staffordów na zebraniu ogólnym 15 czerwca 1935 roku w Hotelu Cross Guns w Cradley Heath, Staffordshire, Anglia: „Uważamy, że wzorzec, który został spisany i zatwierdzony przez wielu czołowych hodowców Staffordshire Bull Terierów będzie pomocnym materiałem dla mniejszych hodowli i nowych właścicieli.”

Ogólnie
1935: Wrażenie ogólne:
Staffordshire Bull Terier jest psem gładkowłosym, mierzącym od 15 do 18 cali w kłębie. Powinien sprawiać wrażenie psa silnego jak na swój wzrost, ale choć muskularny, powinien być aktywny i zwinny.
1948: Charakterystyka: Staffordshire Bull Terier, co wynika z historii, jest psem odważnym, bardzo inteligentnym i wytrwałym. Te cechy powiązane z jego uczuciowością do ludzi, a zwłaszcza dzieci, czynią z niego wszechstronnego psa godnego zaufania. Wrażenie ogólne: Staffordshire Bull Terier jest psem gładkowłosym. Powinien sprawiać wrażenie psa silnego jak na swój wzrost, ale choć muskularny, powinien być aktywny i zwinny.
1987: Wrażenie ogólne: Gładkowłosy, zrównoważony w budowie, silny jak na swój wzrost, umięśniony, aktywny i zwinny. Charakterystyka: Tradycyjnie odważny i serdeczny. Bardzo inteligentny i zawzięty; serdeczny, szczególnie w stosunku do dzieci.Temperament: śmiały, nieustraszony, można na nim polegać.
Uwagi:
1. w 1935 roku w oryginalnym wzorcu wielkośc była zawarta we “Wrażeniu ogólnym”, a nie w osobnym punkcie,
2. w pierwotnym wzorcu nie wspomniano o temperamencie SBT,
3. słowa „śmiały, nieustraszony, można na nim polegać” pojawiają się dopiero we wzorcu z 1987 roku,
4. określenia „aktywny”, „zwinny”, „silny jak na swoją wielkość”, „umięśniony” i „gładkowłosy” nigdy nie były zmieniane,
5. słowo „zrównoważony” pojawia się dopiero w 1987 roku.

Głowa
1935: Głowa: Krótka, głęboka i szeroka czaszka, silnie rozwinięte mięśnie policzkowe, wyrażny stop, krótka kufa, zgryz cęgowy. Nos: Czarny.
1948: Głowa: Krótka, głęboka i szeroka czaszka, silnie rozwinięte mięśnie policzkowe, wyraźny stop, krótka kufa, czarny nos.
1987: Głowa i czaszka: Krótka, głęboka i szeroka czaszka, silnie rozwinięte mięśnie policzkowe, wyraźny stop, krótka kufa, czarny nos.
Uwagi:
1. we wzorcu z 1935 roku nos opisany jest w odrębnej części wzorca,
2. wzorzec z 1935 roku nie zawiera części opisującej zgryz, jedynie wspomnina sie o tym w części dotyczącej głowy, który mówi: „zgryz cęgowy”,
3. określenie „czaszka” zostało dołączone w tytule części wzorca w 1987 roku,
4. zasadniczo opis głowy pozostał niezmieniony.

Oczy
1935: Oczy: ciemne.
1948: Oczy:Preferowane oczy ciemne, ale ich kolor może korelować z barwą sierści. Okrągłe, średniej wielkości, ustawione, aby patrzeć przed siebie
1987: Oczy: Preferowane oczy ciemne, ale ich kolor może korelować z barwą sierści. Okrągłe, średniej wielkości, ustawione, aby patrzeć przed siebie. Oprawa oka powinna być ciemna.
Uwagi:
1. w 1935 roku użyto prostego określenia “ciemne”, które powtórzono w 1948 roku, ale zezwolono na jaśniejsze niż ciemne w zależności od barwy sierści,
2. kształt, wielkość i ustawienie dodano w 1948 roku,
3. ciemna oprawa oka została dodana w 1987 roku.

Uszy
1935: Uszy: Płatek róży, półstojące lub stojące preferowane; niepożądane obwisłe.
1948: Uszy: Płatek róży lub półstojące, niezbyt duże. Obwisłe i stojące są niepożądane.
1987: Uszy: Płatek róży lub półstojące, niezbyt duże i niezbyt ciężkie. Obwisłe i stojące są wysoce niepożądane.
Uwagi:
1. jedynie obwisłe uszy były niepożądane w 1935 roku, a stojące i obwisłe od 1948 roku. Od 1987 są one wysoko niepożądane,
2. rozmiar został określony w 1948 roku,
3. grubość, poprzez użycie słowa „ciężkie”, określono w 1987 roku.

Uzębienie
1935: Zgryz: nie określono.
1948: Zgryz: zgryz powinien być cęgowy, w którym siekacze szczęki przykrywają ściśle siekacze żuchwy i są ustawione pionowo, wargi powinny być przylegające i gładkie. Niepożądany jest wyraźny przodozgryz lub tyłozgryz.
1987: Zgryz: Wargi przylegające i gładkie. Szczęki silne, duże zęby z idealnym, regularnym zgryzem nożycowym, w którym siekacze szczęki przykrywają ściśle siekacze żuchwy i są ustawione pionowo.
Uwagi:
1. pierwotny wzorzec nie zawierał informacji o uzębieniu,
2. we wzorcu z 1948 roku zgryz określono jako cęgowy, ale szczegółowy opis wskazuje na zgryz, który dziś nazywamy nożycowym,
3. w 1987 zmieniono termin określający zgryz na nożycowy, ale szczegóły pozostały te same. Zdanie określające przodozgryz i tyłozgryz jako wadę zostało opuszczone we wzorcu z 1987 roku i w sumie nigdzie nie jest o tym wspomniane.

Szyja
1935: Szyja: Powinna być umięśniona i raczej krótka.
1948: Szyj: Umięśniona, raczej krótka, o czystej linii i rozszerzająca się w kierunku łopatek.
1987: Szyja: Umięsniona, raczej krótka, o czytej linii, rozszerzająca się w kierunku łopatek.
Uwagi:
1. wzorzec zasadniczo bez zmian z wyjątkiem części „rozszerzająca się w kierunku łopatek” dodanej w 1948 roku.

Tułów
1935: Tułów: krótki, głęboka klatka piersiowa, lekki w części lędźwiowej, przednie łapy ustawione raczej szeroko, aby umożliwić rozwój klatki piersiowej.
1948: Tułów: zwarty, o poziomej linii górnej, szerokim froncie, głębokiej klatce piersiowej, dobrze ożebrowany i lekki w części lędźwiowej.
1987: Tułów: zwarty, o poziomej linii górnej, szerokim froncie, głębokiej klatce piersiowej, dobrze ożebrowany, o wyraźnej muskulaturze.
Uwagi:
1. jedyną rzeczą pozostałą z pierwotnego wzorca jest “głęboka klatka piersiowa”,
2. „lekki w lędźwiach” zostało opuszczone we wzorcu z 1987 roku,
3. „krotki” pojawia się jedynie we wzorcu z 1935 roku,
4. „zwarty” pojawia się od 1948 roku („krótki” i „zwarty” to dwa różne określenia),
5. „pozioma linia górna” pojawia się w 1948 roku,
6. „przednie łapy ustawione raczej szeroko” pojawia się jedynie w pierwotnym wzorcu choć we wzorcu z 1948 roku pojawia się w części poświęconej „przedpiersiu”; w części „tułów” zostało to zamienione na „szeroki front”,
7. opis ożebrowania pojawia się w 1948 roku,
8. opis tułowia jako całości „o wyraźnej muskulaturze” pojawia się tylko we wzorcu z 1987 roku.

Przedpiersie
1935: Przednie kończyny: proste, łapa dobrze przylegająca, skierowana lekko na zewnątrz, bez śladów słabości w nadgarstkach.
1948: Przedpiersie: Łapy proste o mocnej kości, raczej szeroko ustawione, związane łokcie, bez słabości w nadgarstkach, od których łapy kierują się lekko na zewnątrz.
1987: Przedpiersie: Łapy proste o mocnej kości, raczej szeroko ustawione, bez słabości w nadgarstkach, od których łapy kierują się lekko na zewnątrz. Łopatki należycie skośne i związane łokcie.
Uwagi:
1. “raczej szeroko ustawione” pojawia się w 1948 roku, przesunięte z części “tułów”,
2.„o mocnej kości” pojawia się w 1948 roku; należy zauważyć, że użyto słowa „mocnej”, a nie „dobrej”, „masywnej” lub „grubej”,
3. o łokciach po raz pierwszy wspomina się w 1948 roku w związku z tym, iż muszą być związane,
4. „dobrze przylegająca łapa” jest wspomniana tylko we wzorcu z 1935 roku,
5. „proste” łapy, „zwrócone lekko na zewnątrz” oraz „bez zoank słabości w nadgarstkach” są stałe i niezmienne w trzech wzorcach.

Zad
1935: Kończyny tylne: są dobrze umięśnione, od stawów skokowych jak u teriera.
1948: Zad: zad powinien być dobrze umięśniony, kończyny dobrze kątowane. Oglądane od tyłu ustawione równolegle. <
1987: Zad: dobrze umięśniony, kończyny dobrze kątowane. Oglądane od tyłu ustawione równolegle. <
Uwagi:
1. określenie “równoległy” zostało wprowadzone po raz pierwszy do wzorca w 1948 roku,
2. w sumie wzorzec z 1948 i 1987 są praktycznie identyczne.

Okrywa włosowa
1935: Okrywa włosowa: włos krótki, gładki, przylegający do skóry.
1948: Okrywa włosowa: włos krótki, gładki, przylegający do skóry.
1987: Okrywa włosowa: włos krótki, gładki, przylegający.
Uwagi:
1. wzorce są identyczne z wyjątkiem pominięcia “do skóry” we wzorcu z 1987 roku.

Umaszczenie
1935: Kolor: może być każdy odcień pręgowanego – czarnego – białego – płowego lub czerwonego lub każdu z tytch kolorów z białym. Czarny podpalany i wątrobiany są niepożadane.
1948: Kolor: czerwony, płowy, biały, czarny lub niebieski, lub każdy z tych kolorów z białym. Każdy odcień pręgowanego lub odcień pręgowanego z białym. Czarny podpalany i wątrobiany są niepożadane.
1987: Kolor: czerwony, płowy, biały, czarny lub niebieski, lub każdy z tych kolorów z białym. Każdy odcień pręgowanego lub odcień pręgowanego z białym.
Uwagi:
1. niebieski” nie był częścią pierwotnego wzorca. Prawdopodobnie na początku powstania rasy, osoby, który ja tworzyły, określały „wątrobiany” jako „niebieski”.

Łapy
1935: Łapy: nie wspomina się.
1948: Łapy: powinny być przylegające, silne i średniej wielkości.
1987: Łapy: przylegające, silne i średniej wielkości. Pazury czarne u jednolicie umaszczonych psów.
Uwagi:
1. stopy (kończyny tylne) nie maja odrębnego miejsca we wzorcu z 1935 roku, gdyż są omówione w części poświęconej kończynom przednim.
2. wzorzec z 1948 rozszerzył opis kończyn tylnych na „silne i średniej wielkości”,
3. wzorzec z 1987 roku określa „pazury czarne u jednolicie umaszczonych psów”, co jest dość wątpliwe. Czy biały jest kolorem? Czy pręgowanie jest jednolitym umaszczeniem czy znaczeniem?

Ogon
1935: Ogon: powinien być średniej długości, zwężający się ku koniuszkowi i raczej nisko noszony, niezbyt zakręcony i można go porównać do rączki starodawnej pompy.
1948: Ogon: powinien być średniej długości, nisko osadzony, zwężający się ku koniuszkowi i raczej nisko noszony, niezbyt zakręcony i można go porównać do rączki starodawnej pompy.
1987: Ogon: powinien być średniej długości, nisko osadzony, zwężający się ku koniuszkowi i raczej nisko noszony, niezbyt zakręcony i można go porównać do rączki starodawnej pompy.
Uwagi:
1. prócz “nisko osadzony” dodanego w 1948 roku, wzorzec pozostał niezmieniony.

Ruch
1935: Ruch: nie wspomina się.
1948: Ruch: nie wspomina się.
1987: Ruch: swobodny, zwinny i mocny. Oszczędny w wysiłku, wydajny. Kończyny oglądane tak z przodu, jak i od tyłu poruszają się równolegle. Widoczny napęd tylnych nóg.
Uwagi:
1. opis ruchu nie istniał aż do 1987 roku!

Waga i wielkość
1935: Waga: psy od 28 do 38 funtów, suki 4 funty mniej.
1948: Waga i wielkość: psy od 28 do 38 funtów, suki od 24 do 34 funtów; wielkość (do barków) od 14 do 16 cali, wielkość musi korelować z wagą.
1987: Waga: psy od 28 do 38 funtów, suki od 24 do 34 funtów; pożądana wielkość (do kłębu) od 14 do 16 cali, korelująca z wagą.
Uwagi:
1. we wzorcu z 1935 roku wielkość była zawarta w części “wrażenie ogólne” i określona była na 15 do 18 cali do barków,
2. chociaż waga nigdy nie została zmieniona, wielkość zmniejszono na 14 do 16 cali w 1948 roku,
3. oba wzorce z 1935 i 1948 roku opisują pomiar wielkości do barków, nie wspominają jednak, gdzie dokładnie ten pomiar powinien być zrobiony,
4. wzorzec z 1987 mówi o pomiarze do kłębu, co jest bardziej szczegółowe,
5. od 1948 roku we wzorcu zawarte jest „wielkość musi korelować z wagą”

Wady
1935: Wady: obniża ocenę: różowy nos, jasne lub różowe oczy, zbyt długi lub zbyt zakręcony ogon, duzy przodozgryz lub tyłozgryz.
Skala punktowa: Wrażenie ogólne i kondycja włosa – 15, Głowa – 30, Szyja – 10, Tułów – 25, Kończyny – 15, Ogon – 5. Razem = 100.
1948: Wady: obniżają ocenę w zależności od ich stopnia: jasne oczy, jasna oprawa oka, zbyt długi lub zbyt zakręcony ogon, brak równowagi pomiędzy wagą i wielkością, uszy obwisłe lub stojące, przodozgryz lub tyłozgryz. Następujące wady powinny mieć wpływ na jakąkolwiek wygraną psa: różowy nos, przodozgryz lub tyłozgryz,
1987:Wady: Wszelkie odstępstwa od powyższego wzorca powinny być traktowane jako wady i oceniane w zależności od ich stopnia oraz wpływu na stan zdrowia.
Uwaga: Samce muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra umieszczone w worku mosznowym.
Uwagi:
1. „Skala punktowa” istniała tylko we wzorcu z 1935 roku,
2. pierwotnie tylko „różowy nos, jasne lub różowe oko, zbyt długi lub zbyt zakręcony ogon, duży przodozgryz lub tyłozgryz.” miały obniżać ocenę,
3. w 1948 roku dodano jako obniżające ocenę „brak równowagi pomiędzy wagi, uszy obwisłe lub stojące”. „Różowy nos” był od tej pory traktowany bardziej surowo,
4. w 1948 roku do „obniżają ocenę” dodano „w zależności od ich stopnia”,
5. „następujące wady powinny mieć wpływ na jakąkolwiek wygraną psa” dodano w 1948 roku i oznacza to, że różowy nos i duży przodozgryz lub tyłozgryz są wadą dyskawalifikującą,
6. w 1987 roku ta część wzorca została całkowicie zmieniona i nie precyzuje żadnego ze szczegółów obniżających ocenę lub oznaczających dyskwalifikację,
7. w wyniku nalegań English Kennel Club, do wzorca dodano wzmiankę o samcach.